Over Karin
Heb je ooit dat knagende gevoel gehad dat dingen gewoon niet kloppen? Dit gevoel is een drijvende kracht in mijn leven geweest. Ik heb me verzet tegen de aanhoudende druk om bepaalde ongemakkelijke verhalen over de maatschappij als waarheid te accepteren en heb een meer fundamenteel kritisch perspectief nagestreefd tijdens de verschillende verschuivingen in mijn carrière. Nu ik in de loop der tijd zo'n perspectief heb ontwikkeld en me besef hoe diep de maatschappij in de problemen zit, is het ook moeilijker geworden om te participeren alsof het allemaal normaal en acceptabel is... Ik heb nu mijn identiteit als activist en anarchist omarmd en als prioriteit gesteld om mijn inzet in het ontwikkelen en uitvoeren van deze rollen te maximaliseren.
Hier is een kort overzicht van wat ik heb gedaan sinds de middelbare school:
Ik behaalde een master in de biologie aan de Universiteit Utrecht in Nederland (1999) en een doctoraat in de antropologie aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign in de VS (2012). Mijn promotieonderzoek richtte zich op morele onderhandelingen in natuurbehoud en ontwikkelingsamenwerking rond een nationaal park in Oeganda, een gebied met een rijke geschiedenis van gewelddadig en manipulatief neokoloniaal bestuur. Mijn onderzoek deed me niet alleen beseffen dat kapitalisme en kolonialisme elk aspect van het menselijk leven op deze planeet doordringen en corrumperen, maar ook dat universiteiten zelf verweven en medeplichtig zijn. Afgezien van enkele zeldzame uitzonderingen van relatief vrije wetenschap, zijn universiteiten over het algemeen ondergeschikt aan het kapitaal.
Toen bleek dat de prestigieuze hoogleraarspositie buiten mijn bereik zou blijven, deels doordat universiteiten promovendi inzetten voor goedkope arbeidskrachten en uiteindelijk een overproductie veroorzaken van promovendi die met elkaar concurreren om steeds schaarser wordende academische vacatures, keerde ik in 2013 terug naar Nederland, waar ik helemaal opnieuw moest beginnen. Geïnspireerd door ideeën over zelfredzaamheid maakte ik de overstap naar het ondernemerschap en startte ik in 2014 een bedrijf genaamd Kusala om duurzame ambachtelijke zepen te produceren met natuurlijke en circulaire ingrediënten. Tussen 2019 en 2023 was Kusala gevestigd in de circulaire economiehub BlueCity Rotterdam, waar verschillende mooie samenwerkingen ontstonden. Ik kwam echter tot de conclusie dat kleinschalig sociaal ondernemerschap vrijwel onmogelijk is in ons harde kapitalistische landschap. Ik besloot in het najaar van 2023 te stoppen met de zeepproductie, begon Kusala te ontmantelen, en wijdde me aan onderzoek en activisme voor systeemverandering.
Hoewel ik naar een aantal banen bij diverse onderzoeksinstituten solliciteerde, werd ik steeds sceptischer over de mogelijkheid om een professionele carrière te combineren met een puur streven naar radicale maatschappelijke verandering, zonder me te laten misleiden door persoonlijke ambities en/of de kapitalistische verwachtingen van werkgevers en financiers. Dit motiveerde me om te solliciteren naar een parttime baan in de financiële administratie, die ik eind voorjaar 2024 accepteerde. Door mezelf te onderhouden door drie dagen per week te werken voor een baan die fascinerend is, maar niet al mijn tijd en energie opslokt, heb ik de vrijheid om de rest van de week te studeren, schrijven, en organiseren op welke manier ik maar wil. Ik ben lid van de Extinction Rebellion Nederland: Justice Now! community en neem regelmatig deel aan acties van verschillende activistische groepen voor klimaat en/of sociale rechtvaardigheid, en voor een vrij Palestina.
De oprichting van Fist & Fern is een experiment om de verschillende aspecten van mijn achtergrond en interesses samen te voegen, niet alleen onderzoek en activisme, maar ook kleinschalig sociaal ondernemerschap. Als anarchist geloof ik in het belang van zelfbestuur, en de geest en vaardigheden van ondernemerschap zijn hiervoor van onschatbare waarde. Onze afhankelijkheid van grote internationale bedrijven die gedreven worden door winstoogmerk voor aandeelhouders, maakt ons enorm kwetsbaar. Kleine producenten zijn weggeconcurreerd en het is waarschijnlijk niet mogelijk om ze in het huidige kapitalistische landschap op een serieuze en gezonde manier nieuw leven in te blazen. Toch denk ik dat we creativiteit, zelfredzaamheid, en vakmanschap moeten blijven beoefenen waar we kunnen, en dat te doen op manieren die het streven naar sociale en ecologische rechtvaardigheid in een postkapitalistische wereld dienen.
Meer over mijn professionele traject en mijn reflecties op de verschillende obstakels die ik ben tegengekomen, lees je in de blogpost Gefrustreerd Idealisme . Je vindt me ook hier op Linkedin.
